ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Του προπονητή του ΑΣ. ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Τσαϊρέλη Γιάννη

Ξεκίνησε να παίζει volley στον Ορφέα Ηλιούπολης.

Θεωρεί τον Άρη Θεσ/νίκης μεγάλο κεφάλαιο στην πορεία του. Πάντα ήθελε να δουλέψει σε μια μικρή Πόλη και πιστεύει ότι πρέπει να υπάρχει ένα κοινό πλάνο ανάπτυξης πάνω στο οποίο θα δουλεύουν όλοι οι Σύλλογοι.

Στόχος του να μεταφέρει στις αθλήτριες τις γνώσεις του, να τις κάνει να αγαπήσουν το άθλημα και πιστεύει ότι με σωστό προγραμματισμό μπορούν να συνδυαστούν Σχολείο και αθλητισμός. Με την ευκαιρία αυτής της συνέντευξης, απευθύνει για πρώτο φορά δημόσια ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Σάκη Αναστασιάδη τον προπονητή που τον έκανε να λατρέψει αυτό το υπέροχο άθλημα.

Ακολουθεί όλοι η συνέντευξη του κ. Τσαιρέλη στο site του Ασκληπιού

1. κ. Τσαϊρέλη. Είστε εδώ και λίγες μέρες προπονητής των αγωνιστικών τμημάτων του Ασκληπιού. Για να σας γνωρίσουν καλύτερα οι φίλοι του Αθλήματος, πείτε μας λίγα λόγια για σας.

Έχω γεννηθεί και ζω μόνιμα στην Θεσσαλονίκη με εξαίρεση 1,5 χρόνο που είχα μια ομάδα στα Σκόπια. Ξεκίνησα να παίζω Βόλεϊ στον Ορφέα Ηλιούπολης και είχα την χαρά να έχω συμπαίκτες πολύ ταλαντούχους αθλητές όπου πολλοί απ αυτούς αγωνίστηκαν σε ομάδες Α1 και σε Εθνικές ομάδες. Το 2000 τελειώνοντας τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις η ομάδα που αγωνιζόμουν, Πρωτέας Κορδελιού, χρειαζόταν προπονητή για το παιδικό τμήμα, αυτή ήταν και η αρχή μου στην προπονητική μου πορεία.

2. Μέχρι πριν λίγες μέρες Άρης και volley league γυναικών. Σήμερα γιατί Τρίκαλα και Ασκληπιό;

Ο Άρης είναι για μένα ένα μεγάλο κεφάλαιο, η εμπειρία της πρώτης κατηγορίας η συνεργασία μου με υψηλού επιπέδου αθλήτριες και οι τίτλοι που κατακτήσαμε με την ομάδα είναι κάτι που έγινε και πλέον ανήκει στο παρελθόν. Η αλήθεια είναι ότι για αυτούς που με ξέρουν πάντα ήθελα να δουλέψω σε μία πιο μικρή πόλη που οι ρυθμοί είναι άλλοι και οι συνθήκες ζωής εντελώς διαφορετικές, ο Ασκληπιός είναι μία ομάδα που τα τελευταία χρόνια κάνει την προσπάθεια του και είναι σημαντικό πως η πορεία του δεν δείχνει ότι είναι περαστική. Γιατί όχι λοιπόν να μην γίνω μέλος αυτής της προσπάθειας και μέσα από την συνεργασία να καταφέρουμε τους στόχους που θέσαμε.

3. Κόουτς, γιατί ο Γιάννης Τσαϊρέλης αγάπησε και ασχολήθηκε με το volley;

Το βόλεϊ το γνώρισα μέσω της δεύτερης κατά σειρά αδερφής μου (έπαιζε στον Αίαντα Ευόσμου) και όταν έμαθα ότι ο Ορφέας έψαχνε αγόρια να στελεχώσουν τα μικρά του τμήματα έψαξα αμέσως να βρω πληροφορίες για να ξεκινήσω. Εκεί είχα προπονητή τον Σάκη Αναστασιάδη που με την μεθοδικότητα του και την αγάπη που μας έδινε λάτρεψα πολύ την δουλεία αυτή και νομίζω είναι και η αιτία που ασχολήθηκα με την προπονητική, είναι η πρώτη φορά που το αναφέρω δημόσια και του αξίζει ένα μεγάλο ευχαριστώ.

4. Μετά από τόσα χρόνια στους πάγκους:, πως βλέπετε το μέλλον του γυναικείου volley στην Ελλάδα;

Κατά την γνώμη μου υπάρχουν δύο βαθμίδες αξιολόγησης η μία είναι η ανάπτυξη και ο ερασιτεχνικός αθλητισμός και η άλλη η Α1 γυναικών που περιλαμβάνει και την Εθνική ομάδα αλλά και την δεύτερη σε τάξη κατηγορία που είναι η Pre league. Στην πρώτη περίπτωση νομίζω ότι αυτό που δεν έχουμε καταφέρει είναι να υπάρξει μία επιτροπή ανάπτυξης που θα καθορίζει το πλάνο που θα δουλεύουν όλοι οι σύλλογοι, ταλέντο και κυρίως κορίτσια υπάρχουν απλά ο καθένας μας βάζει ένα λιθαράκι κατά την δική του μόνο άποψη και κρίση, όταν πιστεύω αυτά λυθούν μπορούμε να μιλάμε για σίγουρα καλύτερο μέλλον. Στην δεύτερη περίπτωση όλα είναι θέμα οικονομικών και μετά οργάνωσης. Εδώ πρέπει να μπει περισσότερο το κράτος και να διευκολύνει αυτούς που θέλουν να επενδύσουν με χρήματα, όλα αυτά βέβαια με πλήρη έλεγχο και διαφάνεια.

5. Τα τελευταία χρόνια έχετε κατακτήσει, με αναπτυξιακά τμήματα, όλα τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα. Υπάρχει συνταγή για αυτό και ποια είναι;

Το Βόλεϊ εν τη γέννεση του είναι ένα από τα πιο ομαδικά αθλήματα, οι στόχοι που βάλαμε με τον σύλλογο ήταν ψηλοί και τους καταφέραμε τις περισσότερες φορές, αυτό ακριβώς που έφερε τις επιτυχίες είναι η προσήλωση στον στόχο από μία ομάδα ανθρώπων (διοίκηση, προπονητές, ιατρική ομάδα), στους στόχους αυτούς βέβαια σημαντικό ρόλο έπαιξε το ταλέντο των αθλητριών και οι προσωπικοί στόχοι που είχαν και οι ίδιες. Το σύνολο φέρνει επιτυχία και η πολύ δουλειά απ όλους.

6. Ποιους στόχους θα βάζατε σήμερα απ τη θέση του 1ου προπονητή του Ασκληπιού;

Όπως είπα και πριν οι στόχοι δεν μπορούν να μπουν μόνο από ένα άτομο για να φέρουν αποτέλεσμα, τώρα αν κάτι θα ήθελα να καταφέρω προσωπικά είναι να μεταφέρω στις νέες μου αθλήτριες τις γνώσεις μου και να τις κάνω να αγαπήσουν αυτό το υπέροχο άθλημα. Ότι πετύχουμε θα το πετύχουμε όλοι μαζί.

7. Η πλειοψηφία των αθλητριών είναι σε πολύ νεαρή ηλικία. Τι θα λέγατε στους συντελεστές της ομάδας, αθλήτριες –Διοίκηση-γονείς, έτσι ώστε να μπορεί ο καθένας από την πλευρά του να προσφέρει για το καλό του συνόλου;

Οι αθλήτριες πρέπει να πιστέψουν στις δυνατότητες τους και να συνεχίζουν να δουλεύουν για να πετύχουν τους στόχους που έχουν βάλει. Διοίκηση και γονείς θα είναι αυτοί που θα βοηθήσουν να ξεπεραστούν τα εμπόδια που θα συναντούν.

8. Πιστεύοντας ότι τα πρώτα βήματα ενός αθλητή στο volley θα καθορίσουν και την μετέπειτα πορεία του, τι νομίζετε ότι πρέπει να γίνει σε αναπτυξιακό επίπεδο από αυτούς που καλλιεργούν το άθλημα;

Να καταφέρουν να κάνουν τα παιδιά να αγαπήσουν αυτό που επέλεξαν να κάνουν. Όταν αυτό θα γίνει σε όλη την πορεία του ο αθλητής θα κάνει το αδύνατο δυνατό για να τα καταφέρει.

9. Κατά την γνώμη σας πότε ένας προπονητής μπορεί να θεωρηθεί πετυχημένος και τι είναι αυτό που χρειάζεται ένας προπονητής για να πετύχει στο έργο του;

Μεγάλη λέξη το πετυχημένος, ο προπονητής είναι πολυδιάστατο επάγγελμα, παιδαγωγός, γυμναστής, κόουτς, συνεργάτης, ψυχολόγος, πολλές φορές παίρνει και τον ρόλο του ανθρώπου που θα βοηθήσει σε ένα προσωπικό πρόβλημα του αθλητή, όταν όλα αυτά μπορέσει να τα συνδυάσει γνώμη μου είναι ότι θα έχει καταφέρει πολλά. Τώρα για να πετύχει στο έργο του, πρέπει με όλα τα παραπάνω σαν όπλα, να καταφέρει να βάλει μια ομάδα ανθρώπων να δουλεύει για τον κοινό στόχο.

10. Σχολείο-Αθλητισμός. Πως μπορεί ο σύγχρονος μαθητής να συνδυάσει την μάθηση με την άθληση όταν είναι αναγκασμένος να βρίσκεται συνεχώς μεταξύ Σχολείου και φροντιστηρίου;

Νομίζω ότι βλέπουμε τα πράγματα λίγο παραπάνω δύσκολα από όσο είναι, με σωστό προγραμματισμό και βοήθεια από το σπίτι, μπορούν να έρθουν και τα δύο σε μια ισορροπία, απλά εδώ μπορούμε να διαχωρίσουμε τον αθλητισμό με τον πρωταθλητισμό , στην πρώτη περίπτωση μπορεί να μπει μια προτεραιότητα ανάλογα με την χρονική στιγμή, ενώ στον πρωταθλητισμό η βοήθεια πρέπει να έρθει από όλο το σύστημα εκπαίδευσης.

11. Παράγοντας – γονέας. Λύση ή αναγκαίο κακό;

Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να πιστεύω ότι ένας γονιός θα ήθελε το κακό του αθλητή - παιδιού του, απλά εδώ έρχομαι να πω ότι δυστυχώς, ένα μεγάλο ποσοστό γονέων μπαίνει στην ζωή του παιδιού του σαν να είναι δική του, είπα και πριν ο ρόλος πρέπει να είναι καθαρά βοηθητικός, μετά την πόρτα του γηπέδου ο πρωταγωνιστής είναι το παιδί.

12. Τι θα πρέπει να κάνει ο φίλαθλος για να βοηθήσει την προσπάθεια παικτών-προπονητή-Διοίκησης για να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα; (και δεν εννοούμε την νίκη αυτή καθαυτή)

Από φίλους προπονητές και προσωπική εμπειρία βλέπω ότι στο εξωτερικό ο εθελοντισμός στον αθλητισμό παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Αυτό που πρέπει να νιώσουν, είναι, ότι μπορούν να είναι και αυτοί ένα κομμάτι της όλης προσπάθειας, βοηθώντας ο καθένας από την μεριά του με όποιο τρόπο μπορεί.

13. Τι θα λέγατε σε ένα παιδί έτσι ώστε να του κεντρίσετε το ενδιαφέρον να ασχοληθεί με το Βόλεϊ;

Ένα παιδί δεν θέλει πολλά λόγια, αυτά για μένα απευθύνονται στους γονείς, εμείς πρέπει να φτιάξουμε ένα περιβάλλον, έτσι ώστε όταν έρθει το παιδί στο γήπεδο, να καταλάβει ότι εδώ, μέσα από την συνεργασία με άλλα παιδιά βγαίνει ένα πολύ ωραίο παιχνίδι που λέγεται Βόλεϊ.

Εκ μέρους του asaskv25.blogspot.gr ευχαριστούμε τον κύριο Τσαϊρέλη. Τον καλωσορίζουμε στην Πόλη των Τρικάλων και του ευχόμαστε καλή επιτυχία