Προπονητής παιδιών: Δεν είναι επάγγελμα αλλά προορισμός ζωής.

Οπότε σας φωνάζουν προπονητή, ε; Έχετε καθίσει ποτέ να σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό;

Έχετε μια από τις πιο όμορφες, ισχυρές και σημαντικές θέσεις που μπορεί να έχει ποτέ ένα άτομο. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να το ονομάσουν δουλειά και άλλοι επάγγελμα ή απλά χόμπι, αλλά στην πραγματικότητα, το να είσαι σπουδαίος προπονητής δεν είναι αυτό. Είναι κάτι πολύ περισσότερο.

Γίνοντας προπονητής, έχετε επιλέξει να συνεργαστείτε με νέους αθλητές. Έχετε επιλέξει να τους καθοδηγήσετε στις δυσκολίες και τις δοκιμασίες της εκμάθησης δύο όμορφων παιχνιδιών: του αθλητισμού και της ζωής. Είστε σε θέση να αλλάξετε τη ζωή τους για πάντα, όχι μόνο κάνοντάς τους καλύτερους αθλητές, αλλά και καλύτερους ανθρώπους. Είστε ηγέτης, είστε πρότυπο, είστε ένα άτομο που εξυπηρετεί τους αθλητές του και είστε ένα πρόσωπο στο οποίο εμπιστεύονται τη σωματική και συναισθηματική τους ευημερία.

Ποτέ μην παίρνετε αυτήν την ευθύνη ελαφρά.

Η εκπαίδευση μπορεί να είναι μια από τις πιο δύσκολες δουλειές στον κόσμο. Συνεργαζόμαστε με νέους αθλητές σε πολύ συναισθηματικές και φανερές καταστάσεις. Κρατάμε σκορ και γι' αυτό η δουλειά μας κρίνεται συχνά από εβδομάδα σε εβδομάδα, ακόμη και μέρα με τη μέρα, με βάση την απόδοση ενός παιδιού, πόσο καλά παίζουν, πόσο παίζουν και πού παίζουν.

Κάθε φορά που κάνουμε προπόνηση, τα λόγια και οι ενέργειές μας μπορούν να έχουν τεράστιο αντίκτυπο στη ζωή των παικτών μας, τόσο θετικά όσο και αρνητικά. Είμαστε αντιμέτωποι με στιγμές επιτυχίας και αποτυχίας, και με κριτικές τόσο καλές όσο και κακές. Τα λόγια και οι ενέργειές μας σε αυτές τις καταστάσεις μπορούν να μείνουν μέσα στους παίκτες μας για πάντα.

Το θέμα είναι ότι δεν πρέπει να επιλέξουμε με ποια πράγματα κολλάνε και ποια ξεχνούν, οπότε σε ό, τι λέμε και κάνουμε, πρέπει να το επιλέγουμε με σύνεση.

Η εκπαίδευση αυτή, σημαίνει επίσης ότι θα ασχολείστε και με τους γονείς. Πολλοί από αυτούς είναι υπέροχοι και θα σας στηρίξουν και θα σας ευχαριστήσουν που αφιερώσατε το χρόνο και την ενέργεια σας για να διδάξετε και να καθοδηγήσετε το παιδί τους. Μιλήστε τους και εκφράστε την ευγνωμοσύνη σας, που βρίσκονται στην ομάδα σας.

Άλλοι δεν είναι τόσο υπέροχοι. Έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες για τα παιδιά τους και την ομάδα. Θα είναι φίλοι στο πρόσωπό σας και εχθροί πίσω από την πλάτη σας. Θα κάνουν τη ζωή άθλια για το παιδί τους, και συχνά για εσάς και την υπόλοιπη επίσης ομάδα. Κάντε ό, τι καλύτερο μπορείτε για να τους εκπαιδεύσετε και να ελαχιστοποιήσετε την αρνητικότητά τους και προτρέψτε και άλλους να κάνουν το ίδιο. Το πιο σημαντικό, γίνετε ένας αξιόπιστος μέντορας για το παιδί τους. Αυτά τα παιδιά χρειάζονται ένα θετικό πρότυπο περισσότερο από τα υπόλοιπα και δεν είναι δικό τους λάθος που η μαμά ή ο μπαμπάς έχουν χάσει τον δρόμο τους.

Η επιστήμη της εκγύμνασης και της διδασκαλίας έχει εξελιχθεί εξαιρετικά τις τελευταίες δεκαετίες. Γνωρίζουμε τώρα ότι πολλές μέθοδοι καθοδήγησης και διδασκαλίας που χρησιμοποιήθηκαν όταν ήμασταν παιδιά δεν είναι τόσο αποτελεσματικές όσο νομίζαμε κάποτε. Ο φόβος και ο εκφοβισμός δεν λειτουργούν όπως ένα περιβάλλον αγάπης και σεβασμού. Οι γραμμές και τα κηρύγματα είναι παρελθόν.

Η ρουτίνα της επανάληψης είναι αποτελεσματική μόνο έως ένα σημείο. Ακριβώς επειδή διδάξατε κάτι δεν σημαίνει ότι οι παίκτες σας το έμαθαν. Ακριβώς επειδή τους το μεταφέρατε δεν σημαίνει ότι το κράτησαν και μπορούν να το δείξουν σε ένα παιχνίδι. Πάρα πολλοί προπονητές επικεντρώνονται σε ασκήσεις με τρέξιμο που στην πράξη είναι επιτυχημένες κατά 90% στην διάρκεια της προπόνησης, όταν στην πραγματικότητα οι ακατάστατες πρακτικές που αναπαράγουν καταστάσεις παιχνιδιού είναι πολύ πιο ισχυρά εργαλεία μάθησης. Έχετε τέτοιου είδους ασκήσεις στον σχεδιασμό σας;

Σε κάθε παίκτη που προπονούμε, αφήνουμε κάτι που θα του μείνει. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην γίνει αυτό, θα επηρεάσετε κάθε παίκτη με τον οποίο έρχεστε σε επαφή. Ποια θα είναι η επιρροή σας; Θα είναι κάτι θετικό που θα ενισχύει τους αθλητές σας και θα τους εξυπηρετεί καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους; Θα είναι μια πιο ικανοποιητική εμπειρία για εσάς και τους παίκτες σας, πιο ευχάριστη και πιο επιτυχημένη;

Ή θα είναι κάτι που θα τους ρίχνει, που θα μειώνει την αυτοεκτίμησή τους, που θα τους κάνει να φοβούνται την αποτυχία ή να συνδέουν την αυτοεκτίμησή τους με την αθλητική επιτυχία; Όλοι έχουμε καλή πρόθεση, αλλά μερικές φορές όταν πιέζουμε να κερδίσουμε ένα παιχνίδι, ή μιλώντας με τις ομάδες μας μετά από μια σκληρή ήττα, λέμε και κάνουμε πράγματα που αργότερα μετανιώνουμε. Ξέρω ότι στο παρελθόν το έχουν κάνει κάποιοι, και ποτέ δεν σκέφτηκαν ότι η σκληρή, προσωπική τους και συχνά πάνω από τα όρια κριτική ενός παιδιού μπορεί να το ακολουθήσει έξω από το γήπεδο. Αλλά ναι, το κάνει.

Πιστεύω ότι το να είσαι προπονητής είναι κάτι πολύ περισσότερο από το να κάνεις πολλές προπονήσεις και να οργανώνεις παιδιά για παιχνίδια. Είναι η σύνδεση με τους παίκτες ως άτομα πρώτα και στην συνέχεια ως αθλητές.

Είναι το πάθος και η αγάπη για το παιχνίδι που διδάσκετε, έτσι οι παίκτες σας θα παίξουν με πάθος και αγάπη.

Έχει να κάνει με την ενσυναίσθηση, να κάνει κάθε παίκτη να αισθάνεται σημαντικός και να του δίνει ρόλο στην ομάδα.

Αφορά την τιμιότητα και τη σταθερότητα για τα παιδιά σε καλές περιόδους και κακές.

Είναι το μοντέλο της συμπεριφοράς που περιμένετε από τους αθλητές σας, τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου.

Είναι το να είσαι δάσκαλος, όχι μόνο των Α και Ω ενός αθλήματος, αλλά για τη ζωή, για την αισιοδοξία, για την επιμονή και για το χαρακτήρα.

Όχι, η εκπαίδευση δεν μπορεί απλά να είναι μια δουλειά. Είναι ένα λειτούργημα, ένα κάλεσμα σε ένα μέρος που ταιριάζει καλύτερα στις δεξιότητές σας, το πάθος και την ικανότητά σας.

Μπορείτε να αλλάξετε ζωές με μία μόνο λέξη, με ένα απλό άγγιγμα στην πλάτη και με μια μόνο συνομιλία που λέει "Πιστεύω σε εσάς".

Ο κόσμος χρειάζεται σπουδαίους προπονητές περισσότερο από ποτέ.