Περουλάκης Γιάννης: Το βόλεϊ στον αυτόματο πιλότο, το ανδρικό αργοπεθαίνει…
Η εντύπωση που δίνεται σε όλους εμάς που ασχολούμαστε με το άθλημα του βόλεϊ είναι ότι πολλά χρόνια τώρα, το βόλεϊ πηγαίνει στον αυτόματο πιλότο.
Οικονομικά, δεν υφίσταται καμιά βοήθεια από την ομοσπονδία προς τα σωματεία ενώ και από άποψη διοργανώσεων ή εκδηλώσεων με σκοπό τη διαφήμιση του αθλήματος, παρατηρούμε μια απραξία.
Τα σωματεία παλεύουν στην κυριολεξία να επιβιώσουν.
Πληρώνοντας αθλητές (όπου απαιτείτε), γήπεδα για να προπονηθούν οι ακαδημίες (βλέπεται εδώ στη Λάρισα μια ώρα προπόνησης σε δημοτικά γυμναστήρια κοστίζει 100€, 150€ έως και 180€ ανά προπονητική ώρα), διαιτητές, γιατρούς, προπονητές, εξοπλισμό για τις προπονήσεις, προπονητικά και αγωνιστικά ρούχα, ανανεώσεις δελτίων και πολλά άλλα που είναι αρκετά για να εκτινάξουν τον προϋπολογισμό ενός σωματείου.
Ας το εξειδικεύσουμε λίγο στο ανδρικό βόλεϊ.
Στο ανδρικό βόλεϊ είναι κοινώς παραδεκτό πως τα παιδιά των ακαδημιών είναι λίγα έως ελάχιστα. Το ανδρικό βόλεϊ αυτή τη στιγμή έχει «μεγάλο» μέσο όρο ηλικίας σε όλες τις κατηγορίες και πραγματικά βλέπεις αθλητές μεγάλης ηλικίας να αγωνίζονται σε όλα τα πρωταθλήματα,όλων των κατηγοριών ενώ πολλές φορές είναι οι ίδιοι που στηρίζουν οικονομικά το σωματείο για να συνεχίσει να λειτουργεί (ειδικά στις μικρότερες κατηγορίες). Είμαι σίγουρος πως οι ανανεώσεις δελτίων και τα 100ρικα και 50ρικα που υποχρεούνται να καταβάλλουν οι σύλλογοι για τις ανανεώσεις δελτίων «μεγαλύτερων» ηλικιακά αθλητών αποτελεί ένα σεβαστό ποσοστό εσόδων στον προϋπολογισμό της ΕΟΠΕκαι θα συμφωνήσω με το άρθρο σας, από το τμήμα ανδρών του Ν. Βότση πως είναι πολλά τα λεφτά (https://liberolvolley11.blogspot.com/2022/09/blog-post_62.html) .
Απόδειξη του ότι το άθλημα μας παραπαίει είναι και οι πολλές wildcardπου δίνονται σε ομάδες μικρότερων κατηγοριών για να συμπληρώσουν μεγάλες κατηγορίες. Με απλά λόγια οι μεγάλες κατηγορίες διαλύονται … και προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να τις κρατήσουμε ζωντανές ανεβάζοντας ομάδες που ελπίζουν να επιβιώσουν αγωνιστικά και οικονομικά σε μεγαλύτερες κατηγορίες. Μην παραξενευτείτε δε, αν δείτε ομάδες που έχουν πάρει wildcardνα αποχωρούν από τα πρωταθλήματα πριν καν αρχίσουν αυτά.
Οι ομάδες που αποχωρούν από τα πρωταθλήματα πριν καν εκκινήσουν αυτά, το κάνουν κυρίως για οικονομικούς λόγους και λιγότερο για αγωνιστικούς. Στην Α2 ανδρών για παράδειγμα, μια περιφερειακή ομάδα «οργώνει» τη μισή Ελλάδα… για τις ομάδες των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης, αντίστοιχα, τα έξοδα μετακίνησης είναι πολύ λιγότερα και σίγουρα λιγότερα από τα μισά, σε σχέση με τις ομάδες της περιφέρειας.
Πολλές ανδρικές ομάδες αγωνίζονται στην Α2 καλή την πίστη … και επειδή βρίσκονταν ελάχιστοι επιχειρηματίες που στηρίζουν αυτές τις προσπάθειες. Με την ενεργειακή και οικονομική κρίση που είναι σε εξέλιξη ο αριθμός των χορηγών σίγουρα θα ελαχιστοποιηθεί (για την ακρίβεια… συμβαίνει τώρα). Χωρίς καμιά βοήθεια από την πολιτεία, από την ομοσπονδία, δήμους και λοιπές δημόσιες αρχές είναι σίγουρο πως προς τα μέσα της αγωνιστικής χρονιάς θα δούμε πολλές αποχωρήσεις από τα πρωταθλήματα, λόγω οικονομικών προβλημάτων.
Δεν είμαστε αιθεροβάμονες, μεγαλώσαμε μέσα στο ίδιο το άθλημα, γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε σε δύσκολες συγκυρίες για πολλά χρόνια (μνημόνια,Covid-19, ενεργειακή κρίση) ωστόσο είναι αδιανόητο να συνεχίζουν να λειτουργούν οι σύλλογοι χωρίς καμιά οικονομική βοήθεια.
Δε γίνεται τα αναπτυξιακά τμήματα να στηρίζουν οικονομικά τις ανδρικές και γυναικείες ομάδες… πρώτον γιατί δεν μπορείς να έχεις ανάπτυξη αγωνιστική και δεύτερον γιατί σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν αναπτυξιακά τμήματα, ιδιαίτερα στο ανδρικό βόλεϊ.
Υ.Γ. υπάρχει η επιχορήγηση της ΓΓΑ προς τα αθλητικά σωματεία και καλώς ήρθε, όμως αυτή δυστυχώς δε φτάνει ούτε για τις αμοιβές διαιτητών σε πολλές περιπτώσεις…
Με αγάπη για το άθλημα της Πετοσφαίρισης
Περουλάκης Γιάννης Πρόεδρος ΕΑΛ – Πήγασος
.jpg)
